Bart Meeske: “Nieuwerkerk is echt mijn club geworden.”

Na zijn studie Sportmarketing in Nijmegen startte Bart Meeske (29) als Marketeer bij Feyenoord Soccer Schools. Hij verhuisde van Best naar Rotterdam en kwam in contact met vv Nieuwerkerk tijdens een voetbalkamp. Bart: “Ik sprak Raoul Graham en andere mensen van de club en had meteen een goed gevoel bij de filosofie. Daar wilde ik als trainer aan de slag, dus heb ik een mail gestuurd.” Sinds vier jaar is Bart trainer van JO13-1 daarnaast ook speler van Nieuwerkerk 1.  “Zolang ik meekan blijf ik voetballen in Nieuwerkerk 1 en zolang ik hier blijf voetballen blijf ik hier trainer. Je weet natuurlijk nooit hoe het loopt, maar over jaren afscheid nemen met Nieuwerkerk dat een paar klassen hoger speelt met spelers die ik heb getraind in het team, dat sluit ik niet uit.”

“Ik zeg wel eens tegen andere jongens in de selectie: als aan mij in jullie situatie met een baan en twee keer in de week trainen met Nieuwerkerk 1 gevraagd zou worden of ik een jeugdteam drie keer per week zou willen trainen en zaterdag een wedstrijd begeleiden, dan zou ik het nooit doen. Ik zou dan ook niet weten, waar ik de tijd vandaan moet halen. Ik ben erin gerold en dan gaat het gewoon zo. Maandag training met 13-1, dinsdag- en donderdagavond 13-1 en eigen training en zaterdag eerst een wedstrijd met 13-1 en daarna zelf spelen. Ik weet nu al dat ik het enorm zou missen, als ik het niet meer zou doen. Het verenigingsleven op zaterdag, dat is zo mooi. Zeker bij Nieuwerkerk. De sfeer op de club en in het eerste elftal is uniek.”

“Ik heb gekozen voor deze leeftijdsgroep, omdat de jongens een leeftijd hebben waarin ze veel kunnen en willen leren en omdat de tijden goed aansluiten. 13-1 speelt meestal vroeg op zaterdag en de trainingstijden zitten mooi voor onze eigen training. Als ik ooit stop met voetballen, wil ik wel uitvinden waar mijn plafond ligt als trainer. Ik wil zeker door in dat vak. Ik train op twee manieren: situationeel en chaos. Met situationeel bedoel ik dat ik het veld verdeel in vakken, zodat spelers meer bewust worden van de ruimte waarin ze zich begeven en hoe ze hier in moeten handelen. Met chaos in de training probeer ik zoveel wanorde te creëren, dat spelers in veranderende en hectische situaties in de wedstrijd betere keuzes kunnen maken. Ik verzin dan ineens andere regels, laat partijtjes spelen zonder hesjes, heb wedstrijdjes dwars door elkaar heen of helemaal zonder regels. Ik neem ook bewust onverwachte beslissingen, keur zomaar een doelpunt af ofzo.”

“Als coach op zaterdag kan ik zelf best goed met de grillen van een scheidsrechter of tegenstander omgaan. Als speler vind ik dat veel moeilijker. Ik kan dan te negatief worden op een scheidsrechter of medespelers als het niet loopt of wanneer we te weinig energie leveren. Gelukkig corrigeren anderen in het team mij daar weer op. Ik moet het vooral van mijn instelling en arbeid hebben als speler. Ik was in de jeugd een klein en iel mannetje en toch voor niemand bang. Ik kon aardig voetballen, maar was geen megatalent. Door mijn mentaliteit trainde ik op mijn 16^e al mee met het eerste elftal van Wilhelmina Boys uit Best. Een half jaar later debuteerde ik. Ik kom er nog steeds wel. Mijn broertje Tijs speelt nu in het eerste elftal. Tijs is een betere voetballer dan ik, maar erg lief. Net zoals we vaak bij Nieuwerkerk zijn. Op de hele club en in het veld kunnen we wel wat meer winnaarsmentaliteit en gif krijgen. Aan de andere kant, maakt die cultuur Nieuwerkerk ook weer een hele leuke club. Nieuwerkerk is echt mijn club geworden.”

“Ik zou graag zien dat we bij Nieuwerkerk het traject dat ik bij Wilhelmina Boys doorliep richting het eerste elftal structureel invoeren. Laat de beste jeugdspelers op hun 16^e maar meetrainen met het eerste elftal. Laat ze de weerstand ervaren en stappen maken. Niet elke speler zal het halen, maar we vergroten de kans wel. We maken al mooie stappen met de jeugdopleiding. Steeds meer jongens vinden hun weg naar opleidingen van BVO’s, Mika Host maakt dit jaar uit 14-1 de stap naar Sparta. Dat doet Mika vooral zelf, maar als club mogen we er ook trots op zijn en het nog meer uitdragen. Ik richt me overigens niet alleen op de grootste talenten. De jongens in 13-1 leer ik dat niet iedereen bij een BVO zal voetballen en het eerste elftal is misschien voor enkele spelers per lichting de top. Dus voor iedereen moet voetbal vooral leuk zijn, je moet er elke keer plezier in hebben. Dat bouw ik ook in op trainingen. Tussen de oefeningen en in de kleedkamer is er veel ruimte voor plezier.”

“Samen met Floris Galenkamp en Erik Prinsen praat ik veel over trainingen, oefeningen en situaties. We proberen de trainingen steeds beter te maken en elkaar te helpen. Ik spar ook veel met mijn assistent Kas Hoenderop. Kas is ook een voetbaldier, die veel over het spel nadenkt. Hij is twee jaar geleden bij mijn groep aangesloten en gaat nu ook zijn trainersdiploma’s halen. Daarom stopt hij volgend jaar bij mijn groep, hopelijk komt Kas daarna terug om zelf een team te leiden bij Nieuwerkerk. Ik zoek nog een goede assistent voor komend seizoen, iemand die de eerste stappen in het trainersvak wil zetten, soms trainingen van me kan overnemen en die niet te volgzaam is. Mijn assistent en ook spelers moeten zeggen als ze het ergens niet mee eens zijn of het anders zien. Daar worden we beter van.”

“Na Feyenoord Soccer Schools ben ik bij SportVibes in Delft gaan werken. Een droombaan. Sport en marketing met mooie klanten. Ik heb twee projecten: de marketing voor de Formule 1 op Zandvoort en de sponsoring van Gilette voor de Eredivisie. Daar droom je van als je Sportmarketing gaat studeren. Ik heb sinds een jaar ook een mooi appartement op de 31^e etage in het Centrum van Rotterdam. Te mooi eigenlijk, voor de tijd dat ik er echt kan zijn door alle voetbalactiviteiten. Nee hoor, dat valt wel mee. Ik ben ook best vaak thuis.”

“Komend seizoen ga ik de 13-3 doen, JO12-spelers die voor het eerst op groot veld gaan spelen. Het seizoen erna doe ik dan weer de 13-1, waardoor ik twee jaar bij dezelfde groep kan blijven. Daarmee kan ik ze een nog betere basis meegeven voor de jaren erna. Ik probeer ze vooral zelfstandig na te leren denken. Ik zie vaak trainers die de hele wedstrijd coachen, de types Diego Simeone. Dat is niet mijn stijl. Ik heb wel ervaren dat soms het resultaat beter is, als ik ook de hele wedstrijd zou coachen, maar spelers worden er niet beter van. Ze moeten zelf leren nadenken, dan verlies ik liever een keer een wedstrijd. Maar niet te vaak, bij trainer zijn hoort ook dat je een winnaarsmentaliteit wilt overbrengen. Nog veel jaren bij Nieuwerkerk hoop ik.”