Afgelopen donderdag kwam het telefoontje waarvan je wist dat het ging komen; Rob is overleden.
Na een florissante spelers-carrière waarin Rob als libero lang in het eerste en de selectie speelde volgde nog jaren van (assistent-)trainerschap en was hij zelfs als technische man actief in het bestuur.
Een echte clubman en voetballiefhebber die naast zijn werk bijna dagelijks op de vereniging actief was. Hij verzorgde onder andere de materialen en ballen voor de teams. De meeste mensen kennen Rob als vaste kracht van het kantine team.
De afgelopen jaren tobde Rob zichtbaar met zijn gezondheid. Woensdagavond zat de blessuretijd erop.
De uitvaart zal in besloten kring plaatsvinden.
Rob van den Berg heeft tijdens zijn leven het DNA van v.v. Nieuwerkerk gekregen. Overal en altijd was hij jarenlang voor de club actief. Als speler, jeugdtrainer, materiaalverzorger en op het laatst als barman. Nieuwerkerk was zijn club, die hij tot het laatst diende. Met Rob verliezen we een aimabel maar ook een bijzonder mens.
Nu heeft hij de rust gevonden.
Hoewel verwacht, zoals in de aankondiging staat, is het een triest bericht dat Rob van den Berg er niet meer is.
Hij heeft zich jarenlang op allerlei gebieden ingezet voor vv Nieuwerkerk. Ik herinner mij dat hij zelfs interim-trainer is geweest van het 1e toen het heel slecht ging en degradatie dreigde en het lukte om dat te voorkomen. Daarnaast de trainersjaren van de selectie-elftallen VVN 3 en later het 2e elftal en met succes!
Tijdens de Covid-periode heeft hij zich-samen met Paul de Willigen en Jan Twigt- bijgestaan door vrijwilligers, enorm ingezet en van allerlei activiteiten bedacht om onze vereniging door deze moeilijke tijd heen te helpen.
Rob van den Berg, ik herdenk je met respect en met grote waardering voor alles wat je hebt gedaan voor de club, je was een clubman in hart en nieren. Bedankt!!
Wat een schok.
Ik heb Rob heel hoog zitten en heb veel van hem geleerd, zowel als speler als trainer.
Als speler van zondag 2 was hij mijn trainer en wij presteerden het om 3 jaar achtereen te promoveren.
Ik zal Rob herinneren als een echte Clubman die ontzettend veel voor de club heeft gedaan.
Niet alle helden dragen een cape! Deze man is het toonbeeld van onvoorwaardelijke trouw en steun aan de club. Helpen waar hij kon helpen of nodiig was. En daarbij ook mens betrokken en oprecht. Bedankt Rob!
Geen woorden voor, maar wat een daden heeft die man verricht. Clubman in hart en nieren. Bedankt Rob !
Marco v Zwol
Beste familie,
Mijn naam is Boris en ik heb vroeger onder Rob mogen trainen bij vvnieuwerkerk. Hij was altijd een fantastische man die altijd in was voor een grap maar ook op serieuze momenten ons wist aan te zetten. Ondanks dat ik hem een hele tijd al niet gesproken heb zal hij me altijd bij blijven. Ik wens de familie enorm veel sterkte komende tijd.
Wat een triest bericht.
Rob heeft zo ontzettend veel tijd en energie in de club gestoken met veel liefde voor het voetbal en de mensen.
Niet alleen voor wat hij gedaan heeft, maar juist om wie hij was gaan we hem missen!
Ik mocht als jonkie uit de A1 af en toe met je spelen in vvN 1. Later werd je onze succestrainer in vvN 2. Kampioenschap en promoties volgden. Gedreven, energiek, een ’tikkeltje’ eigenwijs en met een goede dosis humor wist je velen van ons te raken; zo zal ik je ook herinneren. Dank je wel Rob.
Wat een triest bericht
Rob was mijn aanvoerder toen ik trainer was bij de vv Nieuwerkerk wat een fantastisch aanvoerder was hij voor het team.
Rob heb ik de laatste jaren regelmatig gesproken bij de PLUs markt in Waddinxveen en het ging altijd over de voetbal.
Ook op zijn werk was hij een heel harde werken en altijd in weer en wind op de fiets. Van Nieuwerkerk naar waddinxveen
Ik heb Rob laats nog gesproken hij ging er vanuit dat alles goed zou komen maar heelaas dat het voor de verkeerde kant uit ging
Wat een triest bericht. Weer een echte clubman verloren gegaan. Bedankt voor alles wat je gedaan hebt. Rust zacht.
Een droevig bericht, ondanks het feit dat we wisten dat Rob ernstig ziek was. We gaan deze markante clubman ongetwijfeld missen. Altijd actief geweest voor zijn Nieuwerkerk, want de club zat diep in Rob geworteld. Rust zacht, beste vriend.
Lieve Rob,
Wat heb je moedig gestreden, tekenend voor de persoon die je was. Je gaf nooit op, je hebt het omdenken uitgevonden, je deed alles in het belang van de ander en je stond voor een ieder klaar! En die lessen heb je velen bij je grootste liefde vv Nieuwerkerk mogen meegeven. Dankbaar dat ik naast je mocht staan in je laatste finale. Rust zacht grote kleine vriend.
Rob, een echte man van de club………speler, jeugdtrainer, trainer van de senioren-selectie, technische zaken, materiaalman of achter de bar.
Zelfs toen het minder goed met je gezondheid ging, bleef je je inzetten voor de club.
We spraken regelmatig over voetbal en ik herinner me je droge humor en je eigenzinnigheid, maar bovenal je betrokkenheid en enorme inzet voor VVN, in welke rol dan ook.
Rust zacht, Rob.
Rob, je was een belangrijke steunpilaar voor mij toen ik als jonkie in de seniorenselectie van vv Nieuwerkerk speelde. Ik heb veel van je geleerd als speler en als trainer. Jij was iedereen altijd een stap voor, mij in ieder geval wel.
En je had een hart van goud. Ik weet nog als de dag van gisteren dat we met onze jeugdteams tegen elkaar speelde (jij met een VVN team en ik met VVOR). In de rust (we stonden gelijk) zei jij tegen mij, ” nou je hebt zeker wel gezien dat je deze wedstrijd met 1 omzetting kunt winnen?” Ik had het niet gezien, in alle eerlijkheid. Maar heb tijdens de rust nagedacht over wat jij bedoelde, en uiteindelijk had ik het door. VVOR won met een grote uitslag.
Je bent een held, rust zacht!
De afscheidsbijeenkomst was zoals Rob deze heeft gewild. Ik dank de familie dat ik hierbij aanwezig mocht zijn. En nu rest ons de echte leegte.
Rob en ik zagen en spraken elkaar soms langdurig niet. Maar het wederzijds respect voor en vertrouwen in elkaar was er altijd. En indien nodig was er altijd een luisterend oor van de één voor de ander gevolgd door een eventueel advies. Toen ik in maart hoorde van de situatie was het dan ook vanzelfsprekend ons contact weer te intensiveren.
Blij en dankbaar ben ik dat we daarna nog regelmatig leuke uren samen hebben beleefd. Doorspekt met humor, herinneringen en overpeinzingen. Maar helaas bleek steeds meer dat een definitief afscheid onvermijdelijk was. Ik zal het missen: “hai Ronnie met Robbie”.
Ik hoop dat VVN hem permanent zal herdenken, bijvoorbeeld met een plaquette bij de deur van kleedkamer 1. Zodat iedereen die hier naar binnen gaat hem nog eens zal herinneren als de held zonder cape die een belangrijke rol heeft gespeeld in de sportieve en organisatorische ontwikkeling van de club.
Graag eindig ik met een Springsteen citaat:
Death is not the end
I will remember you my friend
I see you in my dreams
Vv nieuwerkerk zou nooit meer hetzelfde zijn zonder jou
Voor mij was je de beste trainer
Voor mij was je mijn beste voetbalvriend
Wat ga ik je missen lieve Rob
Ik kan het nog steeds niet geloven
Liefs Ans
Lieve Rob,
Ik vernam vanochtend het trieste bericht van je overlijden. Je bent zowel mijn teamgenoot als mijn coach geweest. Ik moet zeggen, je had er inderdaad een goede kijk op het spelletje.
Naast het voetbal hebben we ook aardig wat concerten bezocht, was een mooie tijd! Thnx!
Een jaar of 3 geleden was ik weer eens bij vv Nieuwerkerk, onze zoon moest er voetballen. Ik was eigenlijk niet benieuwd of ik je weer eens zou zien, maar waar ik je op het complex zou aantreffen. Eigenlijk had ik het kunnen weten, je stond achter de bar! Ondanks dat je het druk had, hebben we gelukkig nog even kunnen bijpraten.
Rust zacht Rob