Nieuwerkerk is bezig met de samenstelling van de selectie van ons eerste elftal voor het komende seizoen. Spelers stoppen, gaan elders spelen of keren terug. Roy Spierings, acht seizoenen lang eerste of tweede keeper, stopt aan het einde van het seizoen.
“Ik word in augustus 40 jaar en eigenlijk altijd blessurevrij geweest. Nu merk ik wat meer spierblessures, de lockdowns door Corona hielpen ook niet mee. Het is moeilijk om dan weer op te starten. Het is dus aan het einde van dit seizoen een mooi moment om te stoppen. Ik sta nu op 97 wedstrijden, stiekem hoop ik wel de 100 te halen. En de titel natuurlijk.”
Roy Spierings : “Mijn kracht is mijn coaching.”
“Toen ik 27 was werd ik gevraagd door Ron Timmers of ik bij Nieuwerkerk wilde spelen. Nieuwerkerk was ambiteus, wilde echte een keer uit de Zondag 2e klasse komen. Helaas gingen dat seizoen Robert Boevé en Marijn Verhoef bij Jodan Boys spelen, daardoor was de hierarchie in het team niet meer duidelijk. Het jaar erna was Klinkenberg de trainer, het werd een topjaar met goede spelers als Godwin Falix en Xander van der Veeken. Remco Langerveld was op zijn absolute top en Philippe den Hartog kwam er als jong talent bij. Ik keepte alles en we werden kampioen. Eindelijk promoveerde Nieuwerkerk naar de 1e klasse. Het is echt het hoogtepunt in mijn carriere.”
“Het seizoen erna kwam Sander Hoffmann bij de selectie. Ik keepte de eerste vijf wedstrijden en voelde meer druk. Ik presteerde minder dan ik kon. Het lot van de keeper is dan dat je wordt vervangen. Ik werd tweede keeper en daar had ik wel vrede mee. Ik heb een drukke baan als Salesmanager bij Nicoverken. We leveren onderdelen voor grote diesel scheepsmotoren en ik was ook regelmatig in het buitenland. Ik kon dus ook maar één keer trainen. De club vond het prima dat ik zo tweede keeper was. Ik speelde ook regelmatig en stond er dan. Mijn kracht is het neerzetten van de verdediging, het coachen van het team.”
“Op een gegeven moment moest ik weg van de club, de trainer toen wilde met een jongere tweede keeper werken. Ik heb toen jaren bij XerxesDZB gespeeld, eerst als eerste keeper op de zondag en later als tweede keeper in de Hoofdklasse op de zaterdag. Mijn vader Ruud zat ook bij Xerxes.”
“Drie jaar geleden wilde ik eigenlijk stoppen. Toen belde Nieuwerkerk. De tweede keeper ging weg en ze dachten aan mij. Op dezelfde voorwaarden met minder trainen gaat dat prima. Het voelde echt weer als thuiskomen in een team met oude ploeggenoten als Remco en Bart. Ik werk in Schiedam en woon in Bergen op Zoom met Maika en mijn zoons Mason en Nolan. Op de donderdag geef ik training aan Hugo, een talentvolle keeper van de JO13-1. Dat vind ik leuk om te doen, het is een mooie leeftijd. Mijn zoon Mason is ook keeper, om die leeftijd te trainen lijkt me een stuk minder.”
“Ik heb nog geen plannen voor straks, veel meer vrije tijd is ook wel fijn voor mijn vrouw en kinderen. Ik speel padel met wat vrienden en daar ben ik ook fanatiek in. Ik wil nog steeds iedere wedstrijd winnen, zelfs mijn kinderen laat ik niet winnen.”
Beste Roy,
jouw loyaliteit is heel belangrijk voor vvNieuwerkerk. Als het nodig is, sta je altijd klaar en dat is een extra kwaliteit. Niet in de directe schijnwerpers, maar daarom ook zo belangrijk voor het elftal. Jouw carrière komt straks tot een einde. Hartelijk dank voor jouw inzet en de aandacht voor de supporters die jij nooit vergeet. Veel succes en geluk in het verdere leven.